Mother Dear / reż. Zuzanna Sorówka / Polska / 18:26 min.
Życie Marianny jest poukładane i stabilne. Dobra praca, piękny dom, niezależność. Niewielkie potrzeby społeczne wypełnia jej jedyna bliska osoba – sporo młodsza od niej Hela. Wydaje się, że nic nie może zburzyć muru, który Marianna wybudowała wokół siebie. Jednak pewnego dnia nieoczekiwanie dzwoni do niej ktoś, kto siłą wdziera się do jej rzeczywistości.

Nauka latania / reż. Klaudia Kęska / Polska / 20:43 min.
Sara to stewardessa odnosząca sukcesy zawodowe. Wszystko ma uporządkowane. Jedyne co sprawia jej trudność to nawiązywanie relacji. Zamknięta w swoim zrutynizowanym świecie musi się nagle otworzyć. Włamanie do mieszkania wytrąca ją z naturalnego rytmu i zmusza do szukania kontaktów z innymi ludźmi. Czy łatwo jej będzie znaleźć kogoś ad hoc?

Toń / reż. Martyna Ludwig / Polska / 10:16 min.
Helena i jej nastoletni syn – Janek, uczestniczą w wyprawie w poszukiwaniu syreniej muzyki. Ich samotna łódź kotwiczy przy dzikim brzegu. Helena niezdarnie próbuje łączyć pracę z rolą matki. Jej nadgorliwa opieka odpycha dojrzewającego syna, który wbrew przestrogom coraz bardziej fascynuje się tonią wody.

Papierosy / reż. Maja Markowska / Polska / 18:06 min.
Młoda kobieta opiekuje się dziadkiem w czasie pandemii.

Poza / reż. Marta Nowak / Polska / 5:48 min.
Młoda tancerka przygotowuje się do występu. Przeistaczając się w postać sceniczną, artystka opowiada o swojej skomplikowanej relacji z własnym ciałem.

Gdy byłeś młody, chodziłeś, gdzie chciałeś / reż. Olga Bejm / 7:36 min.
Młoda dziewczyna pracująca w domu opieki społecznej nawiązuje bliską więź z jedną z otępionych podopiecznych. Jej postawy nie podziela ordynator, który szuka sposobów, żeby ją utemperować. Wsparcia nie uzyskuje też od reszty personelu, która zachowuje bierność i nieustannie patrzy sobie na ręce. Film to kameralna, uniwersalna opowieść o potrzebie zrozumienia i przełamywaniu międzypokoleniowych barier.

Wenus / reż. Gabi Bania / Polska / 4:33 min.
To film o kobiecie, której pasją jest, jak sama to określa, „zabawa w Boga”. Cóż to takiego? Nie chodzi tutaj przecież o Boga Ojca. Może, więc lepiej byłoby powiedzieć, boginię – twórczynię albo może boginię piękna – Wenus? Film pokazuje, że wiek nie musi stanowić ograniczenia, a godzenie pasji z pracą zawodową jest możliwe.