Artystka powtórnie ocenia mitologię jako narzędzie do rozpatrywania obecnie stawianych pytań. Performerka wciela się we współczesną mitologiczną istotę. Ruiny języka kapitalistycznej kultury cyfrowej przekształcają się w mantry, które inicjują niepewne gesty, zanikające slangowe szepty, zakłócenia głosu, molekularną kinetykę. Przestrzeń staje się polem napięcia między językiem a wizualnymi konotacjami płynnych, złożonych żądań i sygnałów z zewnątrz. „Rasp Your Soul”, po części – utwór taneczny, po części – koncert choreograficzny, jest manifestacją tego, co nieuchwytne. Buduje narrację post-mitologicznej przestrzeni, w której humanoid, istota na kształt człowieka z „wrażliwą skórą” zmusza nas do zastanowienia się nad naszym ciałem i kośćmi.