W swojej najnowszej pracy, choreografka Colleen Thomas podejmuje tematy ucieleśnionego doświadczenia siebie, percepcji oraz wspólnoty w czasach podwyższonego politycznego i społecznego niepokoju. Razem z międzynarodową obsadą – w tym z tancerzami z Polski, Ukrainy, Białorusi i USA – poszukuje odpowiedzi na pytanie, czy indywidualne poczucie tożsamości, intuicja i siła mogą być antidotum na podziały współczesnego rozbitego świata.
Performerzy wędrują w nieznane, gdzie czasem są zapraszani, a czasem wrzucani na siłę. Zmiana jest stała i nieuchronna, nic nie może jej zapobiec. Jednak transformacja staje się miejscem połączenia – zmienność stwarza nowe możliwości, a trudności są początkiem czegoś nowego.
Gdy scenografia stopniowo ożywa wokół performerów, poszukują oni bliskości i poczucia więzi, odczuwając skutki każdej kolejnej reakcji i interakcji. Echo pozostające w naszych ciałach, naszym ruchu, odczuwaniu chwili i to, do jakich działań nas napędza jest kluczem powstawania i odbioru tego spektaklu.
Indywidualne historie performerów zderzają się tu z pytaniami choreografki o postrzeganie samego siebie i naturę ludzkich relacji. Jakie są granice (lub możliwości) poczucia przynależności w okolicznościach wzrastającego strachu i napięcia w niestabilnym świecie?