ILONA GUMOWSKA
Moira
Kiedy pojawia się, nie możesz jej ujrzeć,
kiedy mówi do ciebie, nie słyszysz,
kiedy dotyka, nie czujesz… Jednak jeśli zaczniesz jej szukać, znajdziesz ją,
jeśli będziesz do niej mówić, być może ci odpowie,
kiedy dotkniesz ją, poczuje.

Niczym sieć pajęczą, tka losy ludzi, trzymając w dłoni świętą nić życia każdego człowieka. Daje i zabiera, pielęgnuje i niszczy, dotyka z czułością i rani… jest tak blisko… tak nieodwracalanie. III miejsce oraz Nagroda Publiczności w Konkursie Choreograficznym WarsawZAWIROWANIAdance 2017; II miejsce w Konkursie Choreograficznym THE ESSENCE OF MOTION w ramach Międzynarodowego Festiwalu Teatrów Tańca Scena Otwarta 2017

AGNIESZKA JANICKA
Lead me
-Prowadź mnie….ale (Gdzie?)
-Polegaj tylko na sobie, zaakceptuj swoją ścieżkę. Nie oszukuj się, nikt Cie nie widzi.

Agnieszka Janicka jest laureatką konkursu 3…2…1 TANIEC! w Krakowie oraz finalistką Międzynarodowego Konkursu Choreograficznego Solo Dance Contest 2017 w Gdańsku.

JAREK MYSONA
Stonewall inn
Stonewall Inn to miejsce rewolucji, spełnienia fantazji, oswobodzenia, ale czy ON może czuć się tam bezpieczny? STONEWALL INN to nie tylko obraz młodego, kryjącego się ze swoją orientacją mieszkańca Greenwich Village na nowojorskim Manhattanie, to nie tylko próba ukrycia się przed wszechobecną ofensywą. W jego oczach dostrzec można historie, które stają się uniwersalne i dotyczą każdego z nas.
Jarek Mysona to finalista Solo Dance Contest 2018 (Gdański Festiwal Tańca) orazlaureat dwóch nagród indywidualnych 8. Edycji Konkursu Choreograficznego 3…2…1… Taniec!

JAKUB LEWANDOWSKI
Melancholia
Trudno wnosić cokolwiek trwałego, mając świadomość bezbarwnej otaczającej rzeczywistości i przeświadczenia o konieczności nadejścia jakiejś „lawiny”. Wszystko, co przynosi nam los, pochodzi z fantazji. Miejsce między obecnością nieobecnością, pustką i nadmiarem.

„Przez chwilę myślałam, że moja nieobecność będzie dłuższa, ale zmieniłam zdanie”.
Laura Brown, Los Angeles 1951.

Laureatka I nagrody Konkursu Zawirowania DANCE; Międzynarodowego Konkursu Solo/Duo w Budapeszcie – I nagrody na konkursu „3…2…1…TANIEC”.

PRACOWNIA TAŃCA PRYZMAT
zeSTROjeNIE
Tancerki w wyniku poszukiwań różnych form ruchu scenicznego tworzą jeden organiczny twór. Podjęte ryzyko badań nad ruchem nadaje odkrywczy, nacechowany temperamentem obraz. Zauważymy tu dominację zaakcentowana czasem agresją, ale też pokorą i uległością, a wszystko zamknięte w zrównoważonym partnerowaniu, które nadaje organiczną ekspresję.
Nagroda dla Najlepszego Duetu finału Międzynarodowego Solo Duo Dance Festival (Budapeszt) pierwsza nagroda indywidualna Międzynarodowy Konkursie Choreograficznym 3…2…1…TANIEC! 2018 w Krakowie.

ŁUKASZ ZGÓRKA
Jak rozebrałem tęczę, czyli sprawdzam grunt
Jak rozebrałem tęczę, czyli sprawdzam grunt… siebie, mięśni, osobowości, ego, emocji. Projekt taneczny o rozkładaniu na czynniki pierwsze ludzkich lęków, obaw, pragnień, marzeń. Osobiste zmierzenie się z samym sobą. Podzielenie się obecnością, intymnością i emocją, poprzez fizyczny ruch i taniec. Próba znalezienia dobra, odnalezienia siebie w sobie, odbicia z widownią. Wykorzystanie energii, starcie się z nieokreśloną siłą w tańcu, nawiązania kontaktu z przestrzenią. Co w nas siedzi? Jak odnaleźć miłość? Jest to projekt solowy z wykorzystaniem fizyczności, w którym performer bada wewnętrzne siły, motywację do działania i szuka szczęścia. Wykorzystuje taniec do odnalezienia prawdziwego siebie. Poprzez język ciała i zmysły przekazuje swoją historię. Próbuje uchwycić marzenia, poznać siebie i przekazać to, czego nie da się opowiedzieć słowami. Spotkanie człowieka z człowiekiem. Ciała z ciałem. Mięśnia z mięśniem.

KATARZYNA LESZEK / WOJCIECH FURMAN
(nie)wiara
Mówi się, że punkt widzenia zależy od punktu siedzenia. Siedząc na jednym krześle, patrząc w rożne strony, wciąż wiele nas łączy. Perspektywa wiele zmienia, ale to ważne, że patrzymy na to samo lub w tym samym kierunku. Przy wspólnym stole poszukamy różnic i podobieństw w widzeniu, rozumieniu, doświadczaniu i kreowaniu.
Katarzyna Leszek i Wojciech Furman to studenci III roku Akademii Wychowania Fizycznego im. Eugeniusza Piaseckiego w Poznaniu (Taniec w Kulturze Fizycznej).

MAGDA SKOWRON
Więcej
Więcej, to słowo opisujące współczesne społeczeństwo i jego konsumpcję. Chcemy więcej rzeczy, więcej wrażeń, więcej uczuć. Zdaje się, że więcej nie ma formy skończonej, to uzależnienie, które pcha nas do ciągłego szukania, gromadzenia, podejmowania działań w gruncie rzeczy bezsensownych. Konsumpcja staje się naglącym i domagającym się zaspokojenia pragnieniem. Daje to chwilową ulgę, moment spełnienia, jednak trwa on krótko. Konsumpcja w różnych postaciach i znaczeniach staje się sensem życia. Jednocześnie zabiera ze sobą wolność, a pragnienie – kontrolę.
Absolwentka kierunku Choreografia i Teoria Tańca, (Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina w Warszawie).

MONIKA PLUTA / OLGA BLACHNIEREK
Nie(perfekcyjna)
„Nigdy nie rezygnuj ze swojego talentu. Ani dla kochanków, ani dla mężów”
Jesteś zbyt cenna, by poddać się wpływom które sprawią że Twoje jutro będzie gorsze niż dzisiaj.
Daj sobie możliwość i zajrzyj w głąb siebie. Co widzisz?
Studentki III roku AM im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi (kierunek Musical i Choreografia).