Teatr dokumentalny to forma, która zbliżając sztukę i życie, dąży do rozpatrywania rzeczywistości w jej naturalnym kształcie, na który nie wpływają normy estetyczne, zakazy cenzury, tematy tabu. Główny nurt istnienia i rozwoju tego gatunku w Białorusi związany jest przede wszystkim z kontekstem społecznym, inna sfera zainteresowań tego teatru oscyluje dookoła problematyki stricte białoruskiej. W jakich instytucjach rozwijał się teatr dokumentalny w Białorusi, jaka jest specyfika pracy z „dokumentem” i w jaki sposób teatr dokumentalny podejmuje kwestie tożsamości narodowej i kodu kulturowo-społecznego? Próby odpowiedzi na te i inne pytania zostaną podjęte w pierwszym wykładzie.