Performans bada zarówno jej anatomię i fizjologię, jak i zdolność do bycia nieustannie zmieniającym się obrazem, generującym znaczenia, emocje i tożsamości.
Tradycyjnie twarz uważana jest za nośnik prawdy, interfejs sfery psychicznej człowieka, a język jej analizy naładowany jest romantyczną mitologią. Twarz jest częścią ciała, na którą zwracamy szczególną uwagę i która najbardziej uaktywnia empatię na poziomie neuronów lustrzanych. Jednocześnie – jak w przypadku innych części ciała – jej używanie i postrzeganie podlegają historycznym przemianom i specyficznym nakazom.
Skąd wzięła się charakterystyczna dla tańca współczesnego obsesja na punkcie neutralnej twarzy i co ta neutralność miałaby właściwie oznaczać? Jaki jest związek groteski i kobiecej podmiotowości? Co współczesna choreografia twarzy mówi nam o kulturowej opresji?

Części ciała – online