To zapraszający do zabawy performans, w którym publiczność może najpierw się przyglądać, a potem dołączyć do tworzenia – „dokładając do ognia” własne ciała i taneczne ruchy. Powstał we współpracy z artystą audiowizualnym Cameronem Howardem: kamera internetowa łączy ruch na żywo z prędkością muzyki. Osoby performujące skaczą, kołyszą się i roztańczają podłogę aż do czerwoności, aż leje się pot. Ten projekt to nieustannie pisany list miłosny do tańca społecznego, do wspólnot i do mocy tańca, która potrafi tworzyć przestrzeń.