Kontekstem dla performance’u, powstałego w ramach projektu Terytoria Choreografii – nowe szlaki awangardy, była instalacja-ogród Karoliny Grzywnowicz, w całości złożona z roślin, które także były przedmiotem nazistowskich metod wyzysku i terroru. Artystki wzięły za punkt wyjścia twórczość i biografię Poli Nireńskiej – choreografki i tancerki. Wpisując doświadczenie biograficzne Nireńskiej w szeroki kontekst środowiskowej historii Zagłady, praca Siniarskiej i Grzywnowicz zwracała uwagę na trwanie w otaczającym nas krajobrazie eko-świadków przeszłej przemocy, a także trwałość zwyczajów eksploatowania natury, które doprowadziły do kryzysu ekologicznego.