Zespół Wolnych Kupałowców działa w Białorusi półlegalnie. Część ekipy przebywa na emigracji, ale ze względu na bezpieczeństwo kolegów i koleżanek pozostających w kraju, stara się publicznie nie angażować w projekty polityczne. Zespół nie może pracować nad nowymi produkcjami w Białorusi w obawie przed aresztowaniem całej zgromadzonej na sali prób ekipy. Jednak na nowe spektakle wciąż czekają białoruscy widzowie. To przede wszystkim dla nich pracuje zespół. Zwolnieni Kupałowcy, którzy teraz funkcjonują jako teatr na portalu YouTube, korzystając z doświadczenia neTTheatre — Teatru w Sieci Powiązań przygotowali też „Dziady” w nowej wersji cyfrowej. W kontekście wydarzeń ostatnich miesięcy spektakl nabiera szczególnego znaczenia dla Wolnych Kupałowców, jak i dla wszystkich odbiorców.

Spektakle Wolnych Kupałowców prezentowane w Internecie są oczekiwane i wielokrotnie oglądane przez ogromną rzeszę wiernych odbiorców, mając po kilkadziesiąt, kilkaset tysięcy odsłon. Mimo to, a może właśnie z tego powodu działający w podziemiu Zespół dysponuje wciąż bardzo skromnymi środkami. Z tego względu znaczna część działań w ramach projektu ma charakter pro – bono. Od ponad pół roku dzięki inicjatywie Stowarzyszenia Artystów „Bliski Wschód”, Centrum Kultury w Lublinie, wsparciu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Instytutu Teatralnego, jak również Instytutu Adama Mickiewicza, i – nade wszystko – ogromnemu zaangażowaniu i oddaniu twórczyń i twórców teatru białoruskiego prowadzi swoją działalność w Polsce Niezależna Białoruska Wspólnota Teatralna. W ramach wspólnych działań nie tylko tworzymy nową przestrzeń działania niezależnej sceny białoruskiej.

Równocześnie pragniemy przypomnieć polskiemu odbiorcy jak wiele nas łączy. Wobec aktualizującej się nieznośnie na naszych oczach Mickiewiczowskiej wizji jedyną odpowiedzią może być wspieranie, współodczuwanie i zrozumienie naszych wschodnich bliskich. I dlatego już po raz kolejny w Lublinie zapraszamy Was na białoruskie „Dziady”, które dzięki tłumaczeniu Sierża Minskiewicza powracają do języka, w którym mógł usłyszeć je Mickiewicz. Ta realizacja „Dziadów” jest trzecią w teatrze dramatycznym, a czwartą w sumie inscenizacją arcydramatu Mickiewicza w Białorusi.