Film jest portretem jej prywatnego i artystycznego życia. Poznajemy ją zarówno w roli córki, matki, siostry oraz babki. Śledzimy jej karierę zawodową, obserwujemy jej specjalny występ z legendarnymi hitami („Pull Up to the Bumper” czy „Slave to the Rhythm”). Widzimy, jak traktuje podczas trasy koncertowej swoich współpracowników, jej relacje z publicznością. Obserwujemy szczytowe momenty jej kariery oraz głośnie wywiady, w tym ten z Russellem Harty, którego uderzyła przed kamerą.

Towarzyszymy jej również w podróży po Jamajce, gdy spotyka krewnych i wspomina brutalnego dziadka. Przez cały film przewija się motyw manieryzmu i wyzywającego wizerunku scenicznego Jones, który silnie wyznacza charakter jej fascynujących i hipnotyzujących występów. Film porusza dzięki osobistemu spojrzeniu reżyserki, która stworzyła z życia Jones imponujące widowisko, ukazując zarówno fragmenty życia prywatnego i zawodowego.