Filmowa opowieść o świecie, którego już nie ma. Danuta Szaflarska jako narratorka i przewodnik po historii i kulturze, które ukształtowały ją jako człowieka. Oszczędna forma, zdjęcia Artura Reinharta utrzymane głównie w czarno-białej tonacji, przeplatane archiwaliami ze zbiorów aktorki, a także kadrami z filmów z jej udziałem („Zakazane piosenki”, „Skarb”, „Pożegnanie z Marią”,„Pora umierać”) tworzą ramę dla pełnej dygresji, wspomnień i poczucia humoru opowieści, którą dzieli się bohaterka. Z kolei symboliczny czas trwania (97 minut) nawiązuje do wieku aktorki w czasie powstawania filmu.

Dlaczego Benshi?
Kiedy w Japonii pojawiło się kino, powołano do życia specjalny urząd interpretatora filmowej rzeczywistości, ponieważ zagraniczne filmy często stanowiły dla japońskich widzów kulturową zagadkę. Pomagał on oglądającym zrozumieć płynące z ekranu treści, dopełniając tym samym odbiór dzieła. Funkcja ta nazywała się Benshi.

Projekt dofinansowany przez Polski Instytut Sztuki Filmowej i Filmotekę Narodową