Zamknięta w limbo Judyta czeka na wyrok. Osaczyły ją książki, obrazy, płyty i filmy. Opowiadają kolejne wersje tej samej historii, którą jej odebrano. Od tysiącleci próbuje znaleźć wyjście. Bóg milczy. Za to media pracują niestrudzenie. Sztuczna inteligencja generuje wciąż nowe malowidła autorstwa dawno zmarłych mistrzów. Oni sami nic już nie stworzą, zapewne męczą ich w sąsiednich celach. Ale to tylko przypuszczenie, bo przez grube ściany nic nie słychać. Dźwięk dzwonka oznajmia początek kolejnej rundy niekończącego talk show. Ucięta głowa Holofernesa ma własną opowieść, ale może tym razem jest to kreowana przez Judytę część jej herstorii, którą próbuje oczyścić z cudzych wyobrażeń, sądów, dźwięków, sztuk i obrazów. Dawniej za pośmiertne życie duszy ludzie modlili się i zapalali świece. Dzisiaj zastąpiły je emotikony. Wszystko w Twoich rękach.

Herstoria Judyty staje się uniwersalną przypowieścią o zderzeniu losów człowieka z nieubłaganym walcem historii, o konflikcie szczęścia osobistego z obowiązkiem publicznym. Spektakl stawia wiele niewygodnych pytań, porusza problem patriotyzmu, terroryzmu, natury tyranii i sposobów walki z nią.