„Księga Znaku” to tytuł dzieła Abrahama Abulafii, kabalisty z Saragossy, który w XIII wieku postanowił zjednoczyć religie abrahamowe. W tym celu udał się do Papieża, który jednak zmarł w dniu jego przyjazdu. Kabalistę oskarżono o użycie czarów i skazano na stos. Jednakże po 40 dniach został uwolniony w tajemniczych okolicznościach. Po tułaczce udał się na małą skalistą wyspę Comino, gdzie próbował odnaleźć dar prorokowania medytując litery Imienia. Odrzucony przez ludzi – próbował nawiązać kontakt z Bogiem. A potem napisał księgę.
Kilka wieków wcześniej na sąsiednich wyspach Odyseusz i Paweł z Tarsu probowali zrobić to samo. Azyl pisarzy. W tym miejscu się spotykamy.

„Księga Znaku będzie ostatnią częścią tryptyku maltańskiego „Azyl Pisarzy” neTTheatre, i – jak można było się spodziewać – stanowi klucz do poprzednich części, czyli „Rytu przejścia” i „Kilku słów tylko do Ciebie, które powtarzam bez końca”. Zapraszamy we wspólną podróż wszystkich galerników wrażliwości!

Jarosław Tomica jest absolwentem Wydziału Sztuki Lalkarskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Jego 40-letnia kariera rozpoczęła się na scenach Teatru Lalek Banialuka i Lubelskiego Teatru Lalki i Aktora, z którym był związany przez 12 lat. W 1995 roku, po dziesięciu latach pracy w państwowym teatrze, wraz z Witoldem Mazurkiewiczem i Michałem Zgietem, założył niezależną grupę teatralną — Kompania Teatr. Twórcy, znużeni konwencjonalnym teatrem instytucjonalnym, postanowili skupić się na nowoczesnych, odważnych formach wyrazu. Grupa szybko zdobyła uznanie w Polsce i za granicą, występując m.in. w Japonii, Pakistanie, Niemczech, Francji, Austrii, Szwecji i Gruzji.

Pierwsza produkcja Kompanii Teatr — „Czerwony Kapturek” — zdobyła nagrody na VIII Spotkaniach Teatrów w Walizce w Łomży. Następne
spektakle, jak „Celestyna” w reżyserii Miro Prohazki, wywoływały zarówno zachwyt, jak i kontrowersje, ale recenzje były jednoznacznie
pozytywne. Wkrótce Kompania Teatr nawiązała współpracę z Teatrem Provisorium, co zaowocowało wieloma sukcesami, w tym wybitnym
spektaklem „Ferdydurke” według Gombrowicza. Ten spektakl, uznawany za jedną z najważniejszych adaptacji teatralnych lat 90., zdobył 17
prestiżowych nagród, w tym Fringe First na Festiwalu w Edynburgu, Grand Prix Opolskich Konfrontacji Teatralnych oraz wyróżnienia na festiwalach w Sarajewie i Rijece. „Ferdydurke” zyskało międzynarodowe uznanie, a Tomica wraz z zespołem dwukrotnie wyruszył na tournée po Stanach Zjednoczonych, gdzie prezentowali spektakl w tak prestiżowych miejscach jak Off-Off Broadway, La MaMa Theatre w Nowym Jorku czy Yale University.

Tomica współpracował także z innymi ważnymi instytucjami teatralnymi, jak Scena InVitro Łukasza Witt-Michałowskiego, Czytelnia Dramatu oraz neTTheatre Pawła Passiniego, gdzie brał udział w spektaklach takich jak „Ponowne Zjednoczenie Korei”, „Margules. Nieobecność”, „Bieguny”, „Znak Jonasza” czy „Burza”. W jego dorobku znajdują się również role w spektaklach Ośrodka Praktyk Teatralnych „Gardzienice” pod kierownictwem Włodzimierza Staniewskiego, takich jak „Żywot Protopopa Awwakuma” czy Carmina Burana”.

Jarosław Tomica to aktor o wyjątkowej wszechstronności, który nieustannie poszukuje nowych wyzwań. W 1999 roku został wyróżniony za zbiorową kreację w spektaklu „Ferdydurke” na Kaliskich Spotkaniach Teatralnych. Prywatnie pasjonuje się narciarstwem, bieganiem,
motoryzacją, gotowaniem oraz ma wyjątkową słabość do dobrego obuwia.

Jubileusz 40-lecia jego pracy artystycznej to doskonała okazja, by przypomnieć jego znaczący wkład w rozwój teatru polskiego, zarówno w kontekście niezależnym, jak i instytucjonalnym.