Lato 1993 roku to czas trudnych zmian. Sześcioletnia Frida ma zamieszkać ze swoim wujkiem i jego rodziną na hiszpańskiej prowincji. Dziewczynka straciła oboje rodziców: jej mama niedawno zmarła po długiej chorobie – i musi nauczyć się żyć z nowymi opiekunami. Pierwszy film pełnometrażowy Carli Simón oparty jest częściowo na jej dziecięcych doświadczeniach. Unikając sentymentalizmu, katalońska reżyserka rysuje złożony portret emocjonalny dziecka, które mierzy się z falą sprzecznych uczuć – gniewem, zazdrością, ale i rodzącym się poczuciem przywiązania. Z wyczuciem ukazuje proces przeżywania straty, skupiając się nie na dramatycznych wydarzeniach, lecz obserwacji pozornie prozaicznej codzienności. Pomaga jej w tym charyzmatyczna, nad wiek dojrzała odtwórczyni głównej roli Laia Artigas.

Dlaczego Benshi?
Kiedy w Japonii pojawiło się kino, powołano do życia specjalny urząd interpretatora filmowej rzeczywistości, ponieważ zagraniczne filmy często stanowiły dla japońskich widzów kulturową zagadkę. Pomagał on oglądającym zrozumieć płynące z ekranu treści, dopełniając tym samym odbiór dzieła. Funkcja ta nazywała się Benshi.

Projekt dofinansowany przez Filmotekę Narodową – Instytut Audiowizualny