To opowieść skupiona wokół tematów równości, dyskryminacji, empatii i lęku przed innością. Tematy te stają się jednak dla reżysera pretekstem do analizy życia rodzinnego i życzliwego podśmiewania się z ukraińskiego społeczeństwa i panujących w nim stosunków. Nadia to nauczycielka, która w szczytnej idei europejskiej integracji widzi szansę na poprawienie bytu swojej rodziny. Namawia męża i dzieci, by zgłosili się do rządowego programu „Lekcje tolerancji”, co ma im przynieść wymierne finansowe korzyści.

Zgodnie z założeniami całego przedsięwzięcia na pewien czas ma z nimi zamieszkać aktywista społeczności LGBTQ+. Poszczególni członkowie rodziny reagują na Wasyla z dużą podejrzliwością i dystansem, ujawniając głęboko skrywane homofobiczne zapędy. Mężczyzny to jednak nie zraża, bo jego głównym celem jest walka o akceptację i zrozumienie osób reprezentowanych przez niego mniejszości. Obecność Wasyla wpływa na dynamikę rodzinnych relacji i ożywia uczucia, o jakich bohaterowie najwyraźniej dawno już zapomnieli. Niespodziewanie przedefiniowaniu ulega zastały rodzinny układ. Matka, ojciec, córka i syn budują na nowo swoje relacje i rodzinne role. Ku zaskoczeniu wszystkich bohaterów Wasyl zagląda w ich dusze i odkrywa pragnienia, marzenia i smutki, które głęboko skrywali.