Charakter pracy aktorek i sportowczyń jest w znacznej mierze podobny. W decydującym momencie samodzielnie mierzą się z wyzwaniem, a czas występu budzi silne emocje i jest bardzo krótki w stosunku do okresu przygotowań. Aktorki i sportowczynie eksploatują swoje ciała oraz umysły jako narzędzie pracy i są równie podatne na frustrację. Jak na psychikę osób występujących wpływa stres, sukces i hejt? Jaka jest istota rywalizacji, w której biorą udział tytułowe „olimpijki”?

Opowiadając o kobietach w sporcie i teatrze opowiadam też o kobietach w społeczeństwie. Śnię nasze marzenia. Wściekam się na nierówne względem mężczyzn szanse realizacji zawodowej. Jak daleko możemy wychylić się poza schematy myślenia odnośnie funkcji jaką w tym społeczeństwie pełnimy i pełnić mamy/możemy?