Ciało staje się wizualną reprezentacją instrumentu, a partytura muzyczna dyktuje choreografię. Spektakl nie skupia się na sentymentalnym aspekcie muzyki. Przeciwnie, dąży do oderwania się od jej oddziaływania na emocje i bazuje skłonności do interpretacji. Spektakl stanowi próbę zbadania naszej automatycznej reakcji na muzykę.