Chyba minęły już moje najlepsze lata.
Gdy istniała szansa na szczęście. Ale nie chciałbym żeby wróciły.
Teraz, gdy mam w sobie ten ogień, już nie. Nie, nie chciałbym, żeby wróciły.

Samuel Beckett, „Ostatnia taśma”

Spektakl jest konstelacją odniesień i nawiązań autora i performera: do sztuki Samuela Becketta i postaci Krappa odsłuchującego taśmy nagrywane przez całe życie w każde urodziny, do roli Tadeusza Łomnickiego z drugiej połowy lat 80, wreszcie do swego pierwszego solo w spektaklu Hanny Strzemieckiej z roku 2000. Po dwóch dekadach od spektaklu „DC 5861494” Ryszard Kalinowski wraca do znanych scen, obrazów i wspomnień. Stawia wiele pytań, „odsłuchując” stary spektakl poprzez swoje ciało, dialogując z obrazem na ekranie i tworząc perspektywę kolejnego spotkania z samym sobą w przyszłości, za kolejne 20 lat.