Punktem wyjścia dla tekstu, w oryginalny sposób przetwarzającego formułę dokumentalną, są autobiograficzne doświadczenia. Autor sięga do lat osiemdziesiątych XX wieku i wydarzeń związanych ze śmiercią żony. Opowieść, którą uruchamia tragiczny w skutkach błąd lekarski, dotyczy nie tylko przeżyć osobistych, ale staje się poruszającym zapisem instytucjonalnego porzucenia, etycznego krachu struktur medycznych i społecznej wrażliwości. Kwestie te, pomimo upływu lat, brzmią niepokojąco aktualnie, a głos autora zaskakuje gorzkim humorem.

Spektakl zrealizowany na podstawie dramatu, eksponuje nie tylko historię, ale staje się opowieścią o pamięci i jej mechanizmach, o tym, w jaki sposób budujemy narrację swojego życia, powołujemy się w opowieści – tym razem na własnych zasadach. Skrajnie autobiograficzna treść staje się podstawą empatycznego porozumienia z widownią, sprawy prywatne i publiczne przecinają się, a dokumentalna historia zostaje zderzona z innowacyjnymi i minimalistycznymi środkami teatralnymi.

Twórcy i twórczynie spektaklu to Piotr Wawer senior, ważna postać warszawskiej sceny teatru niezawodowego; Łukasz Stawarczyk, jeden z najbardziej wyrazistych aktorów swojego pokolenia, związany m.in. z niemieckim kainkollektiv; Marta Szypulska, oryginalna artystka wizualna młodego pokolenia, oraz reżyserka Weronika Szczawińska, laureatka Paszportu „Polityki” w roku 2019, między innymi za tę właśnie realizację.