Niebieski kołnierzyk [ang. blue collar] to osoba z klasy robotniczej, która wykonuje pracę fizyczną. Praca fizyczna może obejmować wykwalifikowaną lub niewykwalifikowaną siłę roboczą. Są to też zawody wymagające pamięci ciała, uczonej w bezpośrednim kontakcie z przedmiotem. Z tego powodu roboty jeszcze przez długi czas nie będą w stanie zastąpić rzemieślników.

W budowie spektaklu inspirowaliśmy się z teoriami Emobodiment Heruistic i 4E cognition. Tancerze są postawieni przed problemem jakim jest ważąca 7.25 kg kula. Jest ona jednocześnie narzędziem jakiego musi użyć tancerz do jego rozwiązania. Im bardziej tancerz wchodzi w interakcje z przedmiotem, tym bardziej otwiera się jego percepcja na możliwości rozwiązania, a widz ma szanse zaobserwować indywidualne strategie radzenia sobie z problemem. Praca jest pojęciem zawierającym wiele znaczeń, od wykonywanego zawodu, poprzez dzieło, aż do codziennej praktyki radzenia sobie z faktem swojej egzystencji. Z tymi wszystkimi zagadnieniami mierzy się też muzyka bluesowa, która tworzy integralną część spektaklu.