4 lipca 1946 roku, rok po zakończeniu II wojny światowej, milicja, żołnierze i zwykli Kielczanie zabijają ponad 40 ocalałych z Holocaustu Żydów, mieszkających w komitecie żydowskim w centrum miasta. Ranią ok. 80 osób w całych Kielcach. Pogrom kielecki staje się symbolem polskiego powojennego antysemityzmu w świecie żydowskim oraz tematem zakazanym przez ludowe władze. Z upadkiem komunizmu, Bogdan Białek, polski katolik, z wykształcenia psycholog, otwiera puszkę Pandory: zaczyna publicznie mówić o tym, co wydarzyło się w 1946 roku. Przebija się przez teorie spiskowe dotyczące pogromu, wyparcie pogromu ze świadomości kielczan i utrwalane przez lata wzajemne stereotypy Polaków i Żydów. Zbliżenie między kielczanami a Żydami zaczyna się rodzić, lecz ma też swoją cenę. Film zrealizowany w 70. rocznicę tragedii, przedstawia widzom historię o tym, jak wiele może zmienić się między ludźmi, gdy nawet najtrudniejsza prawda przekazywana jest z miłością.

Po projekcji zapraszamy na spotkanie z bohaterem filmu, Bogdanem Białkiem.

Prowadzenie: Teresa Klimowicz