Marcin Sendecki (ur. w 1967 r. w Gdańsku) dorastał w Tomaszowie Lubelskim, mieszka w Warszawie. Debiutował w 1992 roku tomem „Z wysokości”. Jest autorem kilkunastu książek i arkuszy poetyckich, a także współautorem (z Andrzejem Sosnowskim i Bohdanem Zadurą) przekładu Trzech poematów Jamesa Schuylera (Biuro Literackie, 2012). Wspólnie z Marcinem Baranem i Marcinem Świetlickim zredagował dwa zbiory wierszy kryminalnych: „Długie pożegnanie. Tribute to Raymond Chandler” (Zebra, 1997) i „Żegnaj, laleczko. Wiersze noir” (EMG, 2010). Opublikował też antologię „Pogoda ziemi. Wiersze polskie po 1918 roku” (Eurograf, 2010). Jego tom „Przedmiar robót” (BL, 2014) został nagrodzony Silesiusem, zaś W (BL, 2016) wyróżnione Nagrodą „Odry” i Nagrodą im. Wisławy Szymborskiej. Ostatnio wydał napisany wspólnie z Marcinem Baranem poemat „Koniec wakacji” (wydawnictwo j, 2019) oraz autorski wybór wierszy „[Ka]” (PIW, 2019).

Poezja Marcina Sendeckiego jeszcze nigdy nie była tak wzruszająca, jak w najnowszym tomie. Autor jeszcze nigdy nie był tak blisko swego mistrza – Jarosława Iwaszkiewicza. Poeta uwielbiający gry i maskarady jeszcze nigdy nie odsłonił kart tak, jak robi to w Do stu. Ale bez obaw, to wciąż ten sam Sendecki, doskonale operujący formą, żonglujący słowem, z genialnym rymem, charakterystyczną frazą. I mimo wszystko wcale nie tak prosty do rozszyfrowania.

Anna Wieser (ur. w 1981 r.), studiowała integrację europejską na Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego, filologię polską oraz filmoznawstwo na UG. Autorka tomu wierszy Delta (2009) oraz audiobooka Elephant WoMan (2010). Wiersze publikowała w antologiach: Solistki. Antologia poezji kobiet 1989- 2009 (2009), Poeci i poetki przekraczają granice. Sto wierszy (2011), Konstelacje (2018), Pragnienie wolności rozumiem bez słów. Poeci dla Tybetu (2019), Jak po tym wszystkim wiersze pisać, antologia poświęcona Pawłowi Adamowiczowi (2019), a także w czasopismach literackich: „FA-art”, „Odra”, „Topos”, „Autograf”, „Arterie”, „Pogranicza”, „Kresy”, „Wakat”. Nominowana do Nagrody im. Jacka Bierezina (2008).