„Substancja” dowodzi także, że body horror jest gatunkiem, który za sprawą reżyserek (m.in. Lucile Hadžihalilović, Julii Ducournau czy Rose Glass) dostał potężny zastrzyk świeżej krwi. Akcja filmu Coralie Fargeat rozgrywa się w świecie wymagającym od kobiet, by stawały się coraz „lepszą wersją siebie” i goniły wyśrubowane standardy piękna. Dlatego kiedy Sparkle, gwiazda fitnessu, kończy 50 lat, szefowie stacji, w której ma swój program, postanawiają wymienić ją na młodszą trenerkę. Zdruzgotana i upokorzona, otrzymuje jednak ofertę od laboratorium – otrzyma tytułową substancję, dzięki której stanie się młodsza, piękniejsza i perfekcyjna w każdym calu. Czy starzejąca się kobieta może odrzucić taką szansę?

Film Fargeat to satyra na Hollywood. W pełnej czarnego humoru „Substancji” odbija się doświadczenie wielu aktorek budujących karierę na kapitale urody. Ale ten body horror jest też bezbłędny w dużo głębszych diagnozach rzeczywistości, w której zewnętrzne oczekiwania, uwewnętrzniona nienawiść do siebie, przemysł urody i branża rozrywkowa bez końca dyscyplinują kobiece ciała i dusze.