Ostatni Syn, wychowywany jedynie przez kobiety, zaczarowany jest opowieściami o Ziemi, jej cudach, o księżycu, gwiazdach, o pięknie. Mama co wieczór roztacza przed nim baśniową narrację, podsycając jego ciekawość. Jednego tylko mu nie wolno: opuścić kryjówki. Wyruszyć w podróż, by to wszystko zobaczyć. Ostatni Syn nie słucha zakazu. Ziemia jest zbyt piękna, żeby się ukrywać – myśli. Tymczasem świat w ogóle nie przypomina opowieści mamy. Ziemia okazuje się jałowa, spalona. Bez gwiazd i księżyca. Jest jednym wielkim polem bitwy. A wojna to ból, cierpienie, krew i zmarli. Ostatni syn nie wie, że kobiety ukrywają go, by nie podzielił losu wojujących mężczyzn. Nawet jego ojciec nie wie o jego istnieniu. Do wędrującego Syna przyłącza się Miecz. Zawsze raźniej w takim towarzystwie. Ostatni Syn wyrusza na poszukiwanie Boga, bo gdzieś musi istnieć świat dobra i miłości. Poznaje zasady judaizmu, chrześcijaństwa, islamu, buddyzmu. Poznaje też ateizm. Aby poskładać podzielony świat, próbuje to wszystko jakoś zrozumieć. Nagle na jego drodze staje Bóg/Drzewo. Powrót do wioski jest dla Ostatniego Syna nadzieją na naprawę świata, na przebudzenie prostych gestów.

Znakomity tekst nagradzanej i wystawianej również zagranicą Magdy Fertacz, laureatki Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej, scenarzystki serialu HBO „Bez tajemnic” wyreżyserował Przemysław Jaszczak.

„Ostatni syn” został laureatem Nagrody Stefanii Wilczyńskiej, otrzymał również ATEST, czyli „Świadectwo Wysokiej Jakości i Poziomu Artystycznego”, a także Wyróżnienie Młodzieżowego Jury na 23. Międzynarodowym Festiwalu Teatrów dla Dzieci i Młodzieży Korczak.