Komandos musi zniszczyć grupę terrorystyczną ukrywająca się w górach. Jego misją jest walka, jedzenie kebabów i jeszcze więcej walki. Film reżysera „Tureckich Gwiezdnych Wojen”. Absurdalnie nieudana wersja amerykańskiego hitu i jedno z najbardziej osobliwych zjawisk w historii kina. Dla koneserów kina klasy B.

W latach osiemdziesiątych w Turcji nałożone zostały duże ograniczenia dotyczące dystrybucji kina zachodniego. Gdy na świecie rozkwitał popyt na hollywoodzkie blockbustery, w Turcji mógł albo rozwinąć się rynek nielegalnych nośników filmowych, albo tamtejsi filmowcy mogli kręcić podróbki amerykańskich hitów realizowane przy nieporównywalnie mniejszym budżecie i osadzając bohaterów w rodzimych realiach. Brzmi zupełnie niewiarygodnie? A jednak takie zjawisko miało miejsce i to na szeroką skalę. W ten właśnie sposób rozwinął się cały rynek filmów „inspirowanych” kinem Hollywood.

Jednym z czołowych twórców był Çetin İnanç, reżyser „Tureckiego Rambo” jak również wielu innych tego typu produkcji, realizowanych średnio w około 10 dni! I chociaż İnanç z zawodu był prawnikiem, to bardzo często posługiwał się w swoich filmach plagiatem. Nie tylko kradł pomysły, bohaterów i scenariusze ale nawet bezpośrednio wycinał sceny z oryginalnych filmów, by potem wkleić je do swoich dzieł. Po latach turecka szkoła plagiatu została zauważona przez świat i zaliczona do jednych z najbardziej osobliwych zjawisk w historii kina.

Najlepsze z najgorszych – przegląd kina klasy B

Niskie budżety, absurdalne dialogi, kiepskie aktorstwo, kosmici, potwory, fabuła nie trzymająca się kupy, to tylko niektóre cechy najgorszych filmów w historii kinematografii. Entuzjazm twórców kina klasy B  udziela się także widzom. W ramach tego cyklu prezentujemy bardzo złe filmy, które jednak wpisane zostały do kanonu kina kultowego. Każdy pokaz poprzedza krótka prelekcja.