Widoczność kobiet – widoczność ich historii – pozostaje problemem nierozwiązywalnym nawet w świecie nowoczesnych technologii. Kobiety, które niegdyś zniknęły z przestrzeni publicznych, dziś zdają się do nich powracać – do przestrzeni, do których nigdy nie należały; jednak w tle stale doświadczanej presji społecznej niezmiennie pozostaje pytanie istotne także dla historii sztuki: czego w rzeczywistości doświadczają kobiety, poza samowyznaczonym porządkiem własnego życia?