Muzycy spotykając się na scenie odkryli symbiotyczne połączenie muzyczne, zręcznie poruszając się pomiędzy skomplikowanymi rytmicznymi, jak i porywającymi warstwami, przesłodzoną melodyjnością i subtelnymi przestrzeniami zawierającymi alikwoty wydobywane z poszczególnych instrumentów. Grupa zgodnie współgrając ze sobą pozwala każdemu z osobna zabłysnąć w solowych fragmentach. Trio podkreśla tę nie hierarchiczną dynamikę zespołu, dając każdemu muzykowi przestrzeń do inicjowania nowych pomysłów muzycznych.

Marcelo Von Schultz (Buenos Aires, Argentyna) – muzyk, perkusista i pedagog. Pochodzi z jazzowej i kreatywnej sceny muzycznej na zachód od Buenos Aires (Derviche, Doña María, Antü). Od kilku lat poświęcił się eksploracji i rozwojowi muzyki improwizowanej i free jazzu. Nagrał dwie płyty z Catriel Nievas, Dùo (2014) i Tùneles (2016), obie wydane przez francuską wytwórnię Adaptador Records oraz Mokita (z Cecilią Quinteros, Christophem Gallio i Alexem Elgierem) pod redakcją portugalskiej wytwórni Creative Sources. Obecnie współpracuje między innymi z Derviche (z Luciano Peraltą i Leopoldo Janínem), Motor (z Sofíą Salvo i Gustavo Obligado), Haiti (z Cecilią Quinteros i Sergio Merce) oraz Hernánem Samá (dúo). Uczy także gry na perkusji afro-łacińskiej w klasie perkusyjnej w Luján Art School José Ferrari (Prow. Buenos Aires).

Pablo Vazquez (Buenos Aires, Argentyna) – kontrabasista, muzyk- eksperymentator. Koncertował i podróżował po Ameryce Południowej i Europie (Niemcy, Portugalia, Polska, Holandia, Węgry, Słowacja itp.) grając z Vasco Trillą, Eli Wallace, Diego Caicedo, El Pricto, Albertem Cirerą, Ricardo Tejero, Amandą Irarrazabal, Hui Chun Lin, John Hughes, Yedo Gibson, Luis Vicente, Gustavo Obligado, Miguel Mira, Jorge Torrecillas Ensemble, Ligia Liberatori, Marcelo Von Schultz i wielu innych. Jego muzyka została wydana przez Discordian Records (Barcelona) i Creative Sources (Lisboa).

Eli Wallace (Brooklyn, Nowy Jork, Stany Zjednoczone) to pianista, improwizator i kompozytor prowadzący własne projekty, współpracujący z innymi podobnie myślącymi artystami. Współkurator interdyscyplinarnej serii performansów Invocation. Jego twórczość pianistyczna odzwierciedla szerokie środowisko doświadczeń związanych z muzyką klasyczną, jazzem i swobodną improwizacją, obejmującą wyszukane przygotowania fortepianowe, które według Johna Lewisa (The Guardian) „… przesuwają granice preparowanego fortepianu”. W jego kompozycjach wykorzystuje strategie zapisu nutowego, aby poszerzyć sposób, w jaki muzycy wytwarzają dźwięk i sposoby interakcji. W ciągu ostatniej dekady wydał dziesiątki albumów i występował w cenionych miejscach, takich jak The Stone, Nowy Jork, NY, Roulette, Brooklyn, NY, Mizzou International Composers Festival, Columbia, MI i Experimental Sound Studio, Chicago, IL .