Po czytaniu zapraszamy na spotkanie z autorem sztuki, Pawłem Demirskim i twórcami.
Prowadzenie: Dominik Gac

Rodzima humanistyka wykonała ostatnimi czasy radykalny „zwrot ludowy”, przełamując mity o dworku, bryczce i herbie nad kominkiem. Kolejne książki, spektakle i filmy uświadamiają nam, jak istotne jest dziedzictwo pańszczyzny, które wyparliśmy zaczarowani Sienkiewiczem i opowieściami o przygodach panów Michałów. Tymczasem większość naszych przodków konie zaprzęgała do pługa miast karocy, a w rękach dzierżyła co najwyżej kosę, nie szablę. Ale i kosą można ciąć. Tak zboże, jak i ludzi. Nawet szlachetnie urodzonych. Tak jak cięli uczestnicy XIX-wiecznej rabacji galicyjskiej, pod przewodem Jakuba Szeli. Najsłynniejszy chłopski rebeliant, symbol ludowego buntu, jest także bohaterem jednej z najważniejszych polskich sztuk XXI wieku – W imię Jakuba S. Pawła Demirskiego.

Bohaterem nieoczywistym, bo dramat Demirskiego nie jest kostiumową opowieścią o płonących dworach. To niezwykle błyskotliwa refleksja na temat polskiej tożsamości. Pytanie o to, jak dziś pracuje w nas post-pańszczyźniane dziedzictwo, bo że pracuje, to akurat pewne. Demirski pisze jak nikt inny, choć wielu próbuje pisać jak on. Trudno znaleźć bardziej wyrazisty głos w polskiej dramaturgii współczesnej. Autor „Dziadów. Ekshumacji” przez wiele lat tworzył duet z reżyserką Moniką Strzępką (obydwoje uhonorowani Paszportem Polityki) i to właśnie ona wystawiła „W imię Jakuba S.” w warszawsko-krakowskiej kooperacji teatrów Dramatycznego i Łaźni Nowej. Był rok 2011 – dla wielu to właśnie ta premiera nie tyle rozpoczęła, ile antycypowała wspomniany „zwrot ludowy”.

Sztuki Demirskiego to jedne z najostrzejszych i jednocześnie najbardziej wnikliwych komentarzy do polskiej rzeczywistości po transformacji ustrojowej. To brawurowe szarże przez pola rodzimej kultury, w których historia jest zawsze pytaniem o teraźniejszość. Tak było w „nie-boskiej komedii. WSZYSTKO POWIEM BOGU!”, tak było w „Bitwie warszawskiej 1920” i tak jest w „W imię Jakuba S.”. Ale Demirski to także znakomity komentator współczesności, czego przykładem jest choćby „Tęczowa trybuna, K.”, czy jeden z najlepszych polskich seriali telewizyjnych ostatnich lat – „Artyści”.

Czytanie odbywa się w ramach cyklu Czytelni Dramatu „Mistrzostwo”.