Na wystawie zaprezentujemy scenografię do spektakli zrealizowanych wspólnie przez Teatr Provisorium i Kompanię „Teatr”: „Ferdydurke”, „Trans-Atlantyk”, „Do piachu” oraz samodzielnie przez Teatr Provisorium: „Bracia Karamazow”, „Lód”, „Punkt Zero: Łaskawe”.

Praca w Teatrze Provisorium to wiele lat mojego życia, zmagań i niewątpliwych sukcesów. To także zżycie się ze scenografiami do wszystkich spektakli, które powstały w tym czasie. Jednym z najważniejszych aspektów są wspomnienia wielu ludzi, którzy przewinęli się w tej pracy. Wielu z nich potem stało się współpracownikami Centrum Kultury w Lublinie, a następnie przerodzili się w uznanych w całej Polsce realizatorów teatralnych i scenicznych. To także wspomnienia godzin przestanych na granicach, przygód, kłopotów, problemów, które wydawały się nie do rozwiązania.
Wiem, że ten świat nam powoli odpływa i chciałbym go trochę zatrzymać, uchwycić. Okazją ku temu jest 50-lecie istnienia Teatru Provisorium oraz premiera książki przygotowanej przez Jacka Brzezińskiego. Wystawa powstała z myślą i w podziękowaniu dla wszystkich, którzy byli z nami na tej drodze: aktorów, techników, menadżerów, kierowców, pomocników.
Aspekt scenograficzny zawsze stanowił ważny walor Teatru Provisorium. Były scenografie małe i przenośne („Ferdydurke”), niezwykle plastyczne („Do piachu”) i ascetyczne („Punkt Zero: Łaskawe:). Ale był również szalony wir koła w „Braciach Karamazow” i tyle efektowna, co problematyczna cewka Nicoli Tesli w „Lodzie”.
Wielu scenografii już nie ma, podobnie jak samych spektakli, których nie da się już chyba odtworzyć. Żałuję na przykład, że nie mam możliwości zaprezentować elementów przygotowanych przez Roberta Kuśmirowskiego do „Homo Polonicus”. Te, które znajdują się na wystawie prezentowanej w Wirydarzu Centrum Kultury w Lublinie, udało się ocalić. Autorami byli współpracujący przez lata z Provisorium Jerzy Rudzki, Robert Kuśmirowski czy Justyna Łagowska. Chciałbym raz jeszcze pokazać świat Provisorium i Kompanii w tej formie.
Otwarcie wystawy odbędzie się 14 października 2023 r. Jest powiązana z dwoma wydarzeniami: promocją książki Jacka Brzezińskiego „Teatr Provisorium. Historia Subiektywna (1971-2021)” oraz 28. edycją Festiwalu Konfrontacje Teatralne. Zarówno Teatr, jak i Festiwal, stanowią istotną część mojej pracy zawodowej. Wystawie towarzyszyć będzie także ekspozycja plakatów i zdjęć z archiwum Teatru Provisorium.

Jan Piotr Szamryk

Zapraszamy do sześcianu „Ferdydurke”, do bryczki jeżdżącej wokół argentyńskiej palmy. Zapraszamy do lasu różewiczowskiego, polskiego lasu. Wejdźcie na obrotową scenę „Bracia Karamazow”, wsiądzie do pociągu pełnego lodu Jacka Dukaja. Spójrzcie na betonowy świat totalitaryzmu i korporacjonizm Punktu Zero.

Janusz Opryński

„Ferdydurke”
Janusz Opryński: Sześcian przypominający sześcian Francisa Bacona, wewnątrz ławka szkolna, okno na świat. W tym sześcianie rozegraliśmy spektakl gombrowiczowski.
scenografia i kostiumy: Jerzy Rudzki
premiera: 15.10.1998

„Do piachu”
Janusz Opryński: Różewiczowski polski las, bohaterowie noszą go na plecach. Niosą tragiczną historię polskiego lasu.
konsultacja scenograficzna: Tomasz Bułhak, Jerzy Rudzki
premiera 14.12.2003

„Trans-Atlantyk”
Janusz Opryński: Palma z Argentyny, wokół której jedzie polska bryczka, załadowana „trudną polskością”.
scenografia: Jerzy Rudzki, wykonanie: Tomasz Bułhak, Jan Piotr Szamryk, Jarosław Rudnicki
premiera: 5.10.2004

„Bracia Karamazow”
Janusz Opryński: Świat na obrotowej scenie ukazany jest w transie, obrocie. Sami bohaterowie wprowadzają świat w ruch szalony, otchłanny.
scenografia: Jerzy Rudzki, Rober Kuśmirowski
kostiumy: „Elbruzda, Jerzy Rudzki
projekt konstrukcji sceny: Konrad Synoradzki
rekwizyty: Waldemar Brysiak
premiera 10.06.2011

„Lód”
Janusz Opryński: Zamrożony świat Jacka Dukaja. Wagony pędzące na koniec świata odsłaniają alternatywne światy.
scenografia i kostiumy: Justyna Łagowska
rekwizyty: Waldemar Brysiak
premiera 22.09.2013

„Punkt Zero: Łaskawe”
Janusz Opryński: Betonowy świat totalitaryzmu i korporacjonizmu. Znowu otchłań, do której zaglądamy z odwagą.
scenografia: Jerzy Rudzki
kostiumy: Monika Nyckowska
premiera 5.02.2016