Od kilku lat Magda Jędra pogłębia wiedzę na temat przyrody, szukając kanałów komunikacji ciała ludzkiego z ciałem roślinnym. Miejscem, z którego zaczyna towarzyszenie roślinom w ich procesach życiowych, jest to, co na potrzeby projektu nazywa ciałem botanicznym: wpisane w roślinne ekosystemy ciało o porowatych, przepuszczalnych granicach, funkcjonujące w sieci wzajemnych ludzko-nieludzkich splotów i zależności.
Artystka skupia się na roślinności dziko rosnącej, panoszącej się i niemile widzianej – takiej, która zagraża nie tylko ludzkiej potrzebie porządku i kontroli, ale i antropocentrycznej wizji rzeczywistości. Chwasty rosną jak chcą. Zapuszczają korzenie tam, gdzie nie są chciane, są zawsze nie na miejscu.