Eksperymentuje ze światłem, dźwiękiem, asfaltem, smołą, ziemią, metalem, betonem, tworzywami sztucznymi i drukiem 3D. Jego dzieła układają się w osobne wątki, wynikające ze specyfiki architektury galerii. Tworzą artystyczną narrację pełną zaskakujących spotkań z formami powstałymi na bazie industrialnej destrukcji. Może ona przybierać złowieszczy, wręcz katastroficzny wymiar, który pojawia się również w tytule wystawy, odnosi się on do uzależnienia cywilizacji od naturalnych zasobów naszej planety. Na ekspozycje składają się dzieła wcześniejsze oraz przygotowane specjalnie na tę wystawę. Formy tworzą kontrastowe i abstrakcyjne odniesienia również poprzez wygenerowanie dźwięku dzięki  współpracy artysty z muzykami Michałem Białkiem i Tomaszem Gosem.

Krzysztof Franaszek urodził się w 1981 roku w Lublinie. Jest absolwentem Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, na której również pracuje.